woensdag 3 juli 2013

Halve zolen


Het is bijna een jaar geleden dat mijn boek, Doorlopen, hardlopen met MS bij uitgeverij Boekscout uitkwam. Af en toe wordt er nog eentje verkocht. Bestellen kan nog steeds overigens: http://boekscout.nl/shop/ViewProduct.aspx?bookId=3156  Voor dit jaar zijn de royalties nog niet gehaald, maar wat maakt het uit. Gelukkig loop ik zelf nog wat harder dan de verkoop. Vergeleken met vorig jaar gaat het denk ik weer ietsje beter met het hardlopen. En het kan altijd slechter natuurlijk, je kunt er ook bij gaan liggen en dat is nog steeds niet gebeurd.
Vanochtend weer training op de baan. Het is niet koud, maar het regent. En niet zo’n beetje. Maar we rennen en we rennen en we lachen. Het is leuk, we zijn verdeeld in twee groepen en doen een wedstrijdje. Welke groep heeft de opdracht het eerste uitgevoerd…. kinderlijk plezier. In de deuropening van de oude school staat een groepje leerlingen verveeld toe te kijken. Ze hopen op hun hardst dat de geplande sportdag niet doorgaat. En het regende maar en het regende maar en wij renden ons trainingsuurtje vol. Het stelletje halve zolen, zullen de leerlingen wel denken. Over halve zolen gesproken, ik moet ook met mijn nieuwste paar hardloopschoenen weer naar de schoenmaker. Kan die er weer een stukje zool onder plakken, weer slijtage aan de voorvoet. Benieuwd of hij ook dit keer een bijpassend kleurtje heeft. Waar je je als hardlopende MS-er al niet druk over moet maken. Ja, ik heb een zwaar, zwaar leven…..
In het najaar gaan we met de groep een weekendje weg om op Schiermonnikoog aan de Monnikenloop mee te doen. Ik weet niet of ik echt mee ga doen, maar ik ga in ieder geval mee én ik heb me opgegeven voor de wedstrijd. Een vijf kilometer lukt wel, maar niet aan één stuk. Tijd is helemaal om te huilen. Maar goed, het is nog geen oktober. De laatste weken train ik veel. Het gaat niet altijd even soepel, maar soms wel redelijk. Verder ben ik regelmatig in de sportschool te vinden. Kracht, oefeningen, stretchen, balans. Het woord acceptatie is nog een vaag begrip, om van berusting helemaal maar niet te spreken. Voorlopig voeren we strijd. En dat voelt goed.