zondag 29 juli 2012

It giet oan!

O guttegut, het is echt waar. Komende week vrijdag komt mijn boek uit! Dan worden de promotiemails verstuurd en is ‘Doorlopen, Hardlopen met MS’, te bestellen in de webwinkel van Boekscout. Dus dat is wel heel bijzonder, voor mij tenminste.

Iets minder bijzonder, vandaag weer gelopen. Dit ging onveranderd matig. Het lijkt erop dat dit een blijvend gegeven zal zijn. Afgelopen week wel twee keer gelopen, dus ik ga wel weer naar mijn normale trainingsfrequentie toe. Mijn Runtastic-appje werkt. Dat is wel leuk. De eerste twee kilometer vertelt ze (het is een ze) wanneer je die afstand hebt gehad, hoe lang je erover gedaan hebt en hoeveel calorieën je hebt verbruikt. Goed bezig! Nou ja, wel grappig  dus, zeker als je alleen loopt. Vandaag onderbrak ze ons terwijl we midden in een gesprek zaten. Dat was dan wel weer onbeleefd!

De sportschool heb ik nog even links laten liggen, want het was veel te warm. Bovendien vind ik het nog vakantietijd. Straks als alles weer een beetje normaal gaat pak ik het wel weer op. Minstens drie keer lopen, één keer bodybalance, één keer fitness.

Eigenlijk had ik deze week naar de revalidatiearts gemoeten. Ik was het helemaal vergeten. Maar ik kreeg gelijk een brief met een nieuwe afspraak. Goed geregeld, ik zal proberen om er dan aan te denken. Maar ja, wat moet ik er eigenlijk?  Ergens is het wel een fijn idee, om er nog steeds vanuit te gaan dat je revalideert.  Waarom ook niet!

Ook in de vakantie heb ik me keurig gehouden aan mijn eetgewoontes. Geen gluten, geen suiker, geen varkensvlees, geen kunstmatige zoet,- kleur- en smaakstoffen. Of het nut heeft weet ik niet, maar kwaad doet het zeker niet. Het spuiten van de Copaxone gaat ook nog steeds super. Het is echt een gemakkelijk vast iets in mijn dag geworden. Niets anders dan bijvoorbeeld tanden poetsen en daar ben ik dan ook nog eens langer mee bezig.

Verder een prettig spannende week voor de boeg in verband met het boek. En dat zal de komende tijd misschien nog wel even blijven. Maar ik moet wel blijven lopen natuurlijk!




zondag 22 juli 2012

Runtastic

Voor het eerst sinds bijna drie weken weer getraind. Dat ik vrijwillig zolang tussen mijn trainingen heb laten zitten mag werkelijk een wonder heten. Hardlopen is eigenlijk wel een vast gegeven in mijn bestaan. In de afgelopen twintig jaar alleen onderbroken door zwangerschappen en bevallingen. De afgelopen jaren helaas ook een paar keer door een schub, exacerbatie, relaps, terugval of hoe zal ik het verder noemen. Ach, iets een mindere periode dus. Dit keer had ik gewoon vakantie, ha ook best leuk. Maar vandaag vond ik het toch wel aangenaam om weer te proberen of het nog ging.

En ik heb iets nieuws. Thanks to my cousin Carl, nee niet Lewis, uit Canada ging ik de app Runtastic uitproberen. Ik zie van Carl regelmatig statusupdates verschijnen op Facebook van Runtastic waarop ik kan zien hoe ver en hoe hard hij heeft gelopen. Nu heb ik zelf wel gelijk een slotje ingesteld, omdat ik mijn povere resultaten niet gelijk op Facebook wil delen met iedereen, maar verder lijkt me dat heel leuk. Appje dus geïnstalleerd op de telefoon en vandaag voor het eerst uitproberen. Aanzetten bij de start van de training en lopen dan maar weer. Ik liep zoals altijd op zondag weer met mijn lieve loopvriendinnetje Ina. Minstens voor tien kilometer bijgekletst, wordt niet bijgehouden op de app…..

Ons rondje is ongeveer 4 kilometer en de tijd zal niet geweldig zijn, want net als voor mijn vakantie nog regelmatig gedwongen tot een wandelpauze. Geen miraculeus herstel plaatsgevonden tijdens mijn vakantie. Dat is nou jammer!! Mijn been hapert af en toe, net als de app trouwens. Want bij terugkomst blijkt dat mijn hele telefoon uit is gegaan onderweg. Nou ja, volgende keer beter.






zondag 1 juli 2012

Helden

Vandaag gebiologeerd zitten kijken naar de uitzending waarin we zien dat André Kuipers terugkeert op aarde. Blijft fascinerend dat er technisch zulke hoogstandjes mogelijk zijn. Maar ook om te  zien dat een lichaam in staat is om zich binnen afzienbare tijd te herstellen. Zolang zwevend in de ruimte in staat om allerlei ingewikkelde experimenten te doen en dan weer terug. G-krachten trotseren, landen in een steppe en blijven lachen. Ook dat nog! Met recht een held dus.

Verder zitten we natuurlijk midden in de sportzomer. Vanavond de finale van het EK- voetbal. Ook spannend. Over de rol van Nederland in dit toernooi zullen we het maar niet hebben. Dan is daar nog het EK-atletiek in Helsinki. Geweldig om te zien dat deze atleten het uiterste van zichzelf vergen. Vanaf gisteren is er ook weer het vertrouwde geluid van de tour de France. Ook daar vind je de echte helden vind ik. Zo’n lange tijd achter elkaar elke dag maar weer bikkelen op die fiets.

Gisteren hadden we bij ons de Wenterse Wensloop. Een loop georganiseerd voor het goede doel Stichting Kinderwensmobiel. Er lagen boekjes van de kinderthuiszorg, als je die doorkijkt besef je dat er ook andere helden zijn. De kinderen die soms zo ziek zijn, hun ouders en verdere familie die veel zorg dragen. En dan de mensen van de kinderthuiszorg. Ze bieden zoveel ondersteuning en hulp. Dan is zo’n loop met dit als goede doel natuurlijk fantastisch. Allemaal helden dus, de lopers en de organisatoren. Mijn heldenrol in het geheel? Nou, dat valt dan weer een beetje tegen. Lopen nog steeds niet aan de orde. Kreeg een klein taakje toebedeeld in het strijdtoneel. De lopers van de vijf kilometer naar links sturen en de lopers van de tien kilometer rechtdoor voor nog een rondje. Zelfs die taak heb ik snel overgedragen aan mijn zwager. Maar ik was er, ik keek en relativeerde.

Vanochtend weer gelopen. Weinig nieuws te melden over die prestatie. Het gaat niet slechter, maar ook niet beter. Met de intervaltraining ( langzaam, nog langzamer), boek ik wel wat vooruitgang. Bij thuiskomst mijn schoenen nog eens goed bekeken. Het verzoolde voorste stukje houdt zich prima. Amper slijtage te zien. Geweldige prestatie van de schoenmaker. Een echte held!